Basic HTML Version
ΑΣΦΑΛΕΙΑ & ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
49
ΟΠΛΟΚΑΤΟΧΗ & ΟΠΛΟΦΟΡΙΑ
«Το όπλο είναι το μέσο και όχι η αιτία τέλε-
σης εγκλήματος. Μπορείς να σκοτώσεις και με
το Ι.Χ. σου, δεν απαγορεύεται όμως η χρήση
του», είναι η άποψη που διατυπώνουν οι υπέρ-
μαχοι της φιλελευθεροποίησης της αγοράς
όπλων στη Ελλάδα και η άποψή τους αυτή
επιβεβαιώνεται έως έναν βαθμό από τα στατι-
στικά στοιχεία που συσχετίζουν οπλοκατοχή
και παραβατικότητα ανά τον κόσμο.
Η άποψη αυτή γίνεται όλο και πιο δημοφιλής
στους Ελληνες που λόγω του πρωτοφανούς
κύματος εγκληματικότητας που ακολούθησε
την οικονομική κρίση, νιώθουν πολύ πιο ανα-
σφαλείς σήμερα και τάσσονται όλο και περισ-
σότερο υπέρ της χρήσης όπλων για αυτοπρο-
στασία. Αυτό αποδεικνύεται από τα επίσημα
στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας καθώς πε-
ρισσότερα από 1,5 εκατομμύρια καραμπίνες
και κυνηγετικά όπλα είχαν δηλωθεί στα αστυ-
νομικά τμήματα μέχρι τα τέλη του περασμένου
Μαρτίου. Από αυτό τον αριθμό οι εγγεγραμμέ-
νοι σε κυνηγετικούς συλλόγους είναι μόλις
233.150, γεγονός που δείχνει ότι οι υπόλοιποι
έχουν ένα όπλο κυριολεκτικά «κάτω από το
μαξιλάρι τους», για να νιώθουν ασφάλεια.
Τι ονομάζουμε όπλο
Ας δούμε όμως τι ακριβώς ονομάζεται
«όπλο» και ποια αντικείμενα περιλαμβάνει
αυτή η κατηγορία. Οπλο είναι κάθε κατα-
σκευή, η οποία με ωστική δύναμη που παρά-
γεται με οποιονδήποτε τρόπο εκτοξεύει βλή-
μα ή χημικές ουσίες ή ακτίνες ή φλόγες ή αέ-
ρια και μπορεί να επιφέρει κάκωση ή βλάβη
της υγείας σε πρόσωπα ή βλάβη σε πράγμα-
τα ή να προκαλέσει πυρκαγιά και ιδίως κάθε
πυροβόλο όπλο, χειροβομβίδα και νάρκη κά-
θε τύπου, αλλά και κάθε είδους μηχανισμός
που μπορεί να αποφέρει τα παραπάνω απο-
τελέσματα.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι ένα όπλο,
σε αντίθεση με τα άλλα αντικείμενα καθημε-
ρινής χρήσης που μπορεί να γίνουν όπλα
υπό προϋποθέσεις (π.χ. ένα απλό μαχαίρι της
κουζίνας ή ένα ψαλίδι), έχει κατασκευαστεί
για να σκοτώνει. Οταν το κρατάμε στα χέρια
μας, γεμάτο ή άδειο, θα πρέπει να γνωρίζου-
με ότι ανά πάσα στιγμή και για οποιαδήποτε
λόγο και αιτία μπορεί να εκπυρσοκροτήσει.
Τα αστεία ότι το όπλο είναι άδειο απαγορεύ-
ονται, αφού τα παραδείγματα τραυματισμών
και θανάτων από αμελή χρήση είναι πολλά.
Και καμία δικαιολογία τύπου «νόμιζα ότι ήταν
άδειο» ή ότι «είχα βάλει ασφάλεια» μετά από
κάποιο τραγικό συμβάν δεν μπορεί να ξανα-
φέρει στη ζωή το αθώο θύμα. Το πρόβλημα
λοιπόν δεν είναι το όπλο, αλλά ο βαθμός
ωριμότητας αυτού που το χρησιμοποιεί.
Κατηγορίες όπλων
Προτού περάσουμε στις περί οπλοφορίας
διατάξεις του Νόμου, ας πούμε λίγα λόγια για
τις κατηγορίες των όπλων. Εκτός από την κα-
τηγοριοποίησή τους σε επιθετικά και αμυντικά,
τα όπλα διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγο-
ρίες: στα αγχέμαχα (όσα ενεργούν σε μικρή
απόσταση) και στα εκηβόλα (όσα ενεργούν σε
μεγάλη απόσταση). Καθεμία από αυτές τις κα-
τηγορίες διακρίνεται στις υποκατηγορίες των
φορητών και των βαρέων όπλων. Στη συνέ-
χεια υπάρχουν οι υποκατηγορίες βάσει του
τρόπου κατασκευής των όπλων π.χ. απλά ή
μηχανικά, χημικά, «σύνθετα» και «πολυσύνθε-
τα» τα οποία συνήθως αποκαλούνται και οπλι-
κά συστήματα. Στην ίδια κατηγορία υπάγονται
και τα λεγόμενα ηλεκτρονικά όπλα.
Αναλόγως του χώρου χρήσης τους, χαρα-
κτηρίζονται ως όπλα επιφανείας (μπορεί να
αφορούν επιφάνεια ξηράς ή θάλασσας, λέγο-
νται και πεζικά όπλα), ναυτικά στα οποία περι-
λαμβάνονται και τα ύφαλα όπλα (η χρήση
τους γίνεται υπό την επιφάνεια της θάλασσας)
και όπλα αέρος ή αεροπορικά.
Τα βαρέα όπλα επιφανείας ξηράς διακρίνο-
νται σε πεδινά, ορειβατικά και παντός εδά-
φους. Ειδικότερα στο πολεμικό πλοίο, το σύ-
νολο των πάσης φύσεως και διαμετρήματος
πυροβόλων όπλων ονομάζεται «πυροβολικό»
(του πλοίου). Ανάλογα με το σκοπό για τον
οποίο προορίζονται, χαρακτηρίζονται γενικά
κατά προσωπικού, αντιαρματικά, αντιαεροπο-
ρικά, και ανθυποβρυχιακά όπλα.
Σε όσους δεν ασχολούνται με τα όπλα γενι-
κά, η κατηγοριοποίηση αυτή θα ακούγεται ιδι-
αίτερα περίπλοκη. Αλλά όσοι ενδιαφέρονται
να ασχοληθούν συστηματικά είτε με την σκο-
ποβολή είτε με τη συλλογή των όπλων ως χό-
μπι (μία ενασχόληση που κερδίζει ολοένα με-
γαλύτερο κοινό), θα πρέπει να γνωρίζουν όχι
μόνο τις κατηγορίες αλλά και την ειδική ορο-
λογία όπως και τη νομοθεσία που οριοθετεί
και καθορίζει τη χρήση τους.
Οπλα και νομοθεσία
Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες απα-
γορεύεται η προσωπική κατοχή όπλων. Οι
άδειες δίνονται με φειδώ και για ειδικούς σκο-
πούς όπως το κυνήγι, η εξάσκηση στη σκοπο-
βολή, η παροχή υπηρεσιών ασφάλειας και φύ-
λαξης. Σε ειδικές περιπτώσεις, επιτρέπεται σε
πολίτες να κατέχουν και να φέρουν όπλο αλ-
λά θα πρέπει να παρουσιάσουν ατράνταχτες
αποδείξεις ότι η ζωή τους διατρέχει σοβαρότα-
το έως θανάσιμο κίνδυνο. Αυτό αποτελεί κοι-
νή γραμμή για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένω-
σης ενώ σε όλα τα κράτη η παράνομη κατοχή
και χρήση όπλων τιμωρείται με φυλάκιση.
Στην Ελλάδα, μετά από μια μακρά περίοδο
κατά την οποία, το ομιχλώδες νομικό πλαίσιο
για την οπλοχρησία και την οπλοκατοχή είχε
δημιουργήσει προβλήματα άνευ προηγουμέ-
νου τόσο στους πολίτες όσο και στις Αρχές,
θεσπίστηκε το 1993 ειδικός νόμος που ορίζει
τους τύπους των όπλων και τη χρήση τους,
αλλά και τα δικαιολογητικά που χρειάζονται οι
πολίτες ώστε να τα κατέχουν νόμιμα. Στο 1ο
Ολο και πιο... δημοφιλής γίνεται η
οπλοκατοχή στην Ελλάδα, αφού η αυ-
ξημένη εγκληματικότητα έχει κάνει
πολλούς φανατικά αντίθετους στα
όπλα να «αλλαξοπιστήσουν».
Τ
α κυνηγετικά όπλα (επωμιζόμενα
μονόκαννα και δίκαννα, επαναλη-
πτικά και ημιαυτόματα):
• Εχουν το εσωτερικό της κάννης τους
λείο και όχι ραβδωτό.
• Εχουν μήκος κάννης τουλάχιστον πενή-
ντα εκατοστών του μέτρου και συνολι-
κό μήκος τουλάχιστον ενός (1) μέτρου.
• Εχουν σταθερό, μη πτυσσόμενο
κοντάκι.
• Λειτουργούν με δύναμη που παράγεται
από την καύση πυρίτιδας.
• Προορίζονται αποκλειστικά και μόνο
για την άσκηση θήρας ή εξάσκηση στη
σκοποβολή, φέρουν συνολικά μέχρι
τρία φυσίγγια και δεν μπορούν να δε-
χθούν περισσότερα από τρία φυσίγγια.
Στα κυνηγετικά όπλα περιλαμβάνονται
και λειόκαννα όπλα μικρού διαμετρήμα-
τος τύπου flobert.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ