Page 14 - AKP3

ξεκινώντας με τον κ. Λευτέρη, μπροστά στα μάτια του οποίου άφησε την τελευταία πνοή του ο άτυχος 44χρονος γείτονάς του: « Για όλους τους κατοίκους εδώ έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Δημιουργήθηκε αυθόρμη-τα αυτή η πρωτοβουλία εδώ πέ-ρα από εμάς τους κατοίκους χω-ρίς πολιτικούς διαχωρισμούς και ιδεολογίες, με σκοπό να το τη-ρήσουμε έτσι, μέχρι το κράτος να πάρει κάποιες αποφάσεις, μέ-χρι να υπάρξει μία πολιτική βού-ληση. Εδώ θα γίνει Κερατέα, πά-ει και τελείωσε. Θα τον κρατή-σουμε έτσι κλειστό το δρόμο και θα διαμαρτυρόμαστε όσο πάει και ας μας πουν ό,τι θέλουν. Όποιον και αν ρωτήσετε εδώ, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει περιστατικό είτε λη-στείας, είτε κλοπής, είτε ξυλο-δαρμού. Αμάξια, σπίτια, πορτο-φόλια, τσάντες, τα πάντα. Δεν υπάρχει άνθρωπος εδώ που να μην έχει υποστεί κάτι. » Τα ίδια και χειρότερα περιστα-τικά καταγγέλλει ο Κωνσταντί-νος Πετροπουλάκης, κάτοικος Αγίου Παντελεήμονα: « Πρόσφα-τα, στις 12 τα μεσάνυχτα, είδα μπροστά μου στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα τέσσερις

Πακιστανούς να τραβολογάνε μία κυρία 55 ετών, για να της πά-ρουν την τσάντα, και να φωνάζει ένας από αυτούς, κραδαίνοντας ένα μαχαίρι, “τσάντα ή σκοτώ-νω” και την μαχαίρωσαν τη γυ-ναίκα στα πλευρά, για της πά-ρουν την τσάντα. Εγώ φοβόμουν να βοηθήσω, γιατί θα είχα την ίδια τύχη, και σε ολόκληρο το τετράγωνο δεν υπήρχε κανένας αστυφύλακας να φωνάξεις, μή-πως και προλάβαινε αυτή την κατάσταση. »

Η μαρτυρία του κ. Δημήτρη Μανούκα, γείτονα του θύματος, είναι χαρακτηριστική: « Με το παιδί μέναμε δίπλα–δίπλα και όταν έβγαινα έξω στη βεράντα έβλεπα το ζευγαράκι που έπιναν καφέ. Όταν το έμαθα, κλάψαμε με τη γυναίκα μου και τώρα βγαίνω στην βεράντα και βλέπω άδειες καρέκλες. Πάθαμε σοκ από αυτό που συνέβη στο παιδί. Δεν μπορούμε να βγούμε έξω από τα σπίτια μας, πρέπει το κράτος να κινητοποιηθεί. Εδώ πέρα σκοτώνεται κόσμος κάθε ημέρα, πρέπει να έρθουν να τους μαζέψουν όλους αυτούς που περιφέρονται άσκοπα και να τους μαζέψουν οργανωμένα σε ένα μέρος. Δεν είναι κατάσταση

αυτή. Πού κοιμούνται, τι τρώνε, πού δουλεύουν, κανένας από το κράτος δεν ασχολείται να τους ρωτήσει. Εκεί κάθονται όλη μέ-ρα, στη μέση του δρόμου. » Η μαρτυρία ενός κατοίκου του Περιστερίου: « Εγώ ήρθα από το Περιστέρι να αποτίσω φόρο τιμής για το συμπολίτη μου που σκοτώθηκε. Το κακό έχει παρα-γίνει. Μας έχουν πάρει το κέ-ντρο της Αθήνας οι αλλοδαποί. Δεν έχει γίνει σε καμία χώρα του κόσμου αυτό μέσα στο κέντρο της πρωτεύουσας και δεν μπο-ρώ να καταλάβω γιατί κωφεύ-ουν η Πολιτεία, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η κυ-βέρνηση, διάφοροι φορείς, οι πνευματικοί του τόπου, γιατί κωφεύουν όλοι αυτοί. Εμείς δεν ήμαστε ρατσιστές και όσοι ήρ-θαν για να δουλέψουν, τους αγκαλιάσαμε και τους δώσαμε ένα πιάτο φαΐ, αλλά αυτό δεν είναι κατάσταση. »

Ο Μιχάλης Σκορδαλιός, κάτοι-κος Κυψέλης, μας είπε: « Εγώ ήρθα να αποτίσω φόρο τιμής στο σημείο όπου έχασε τη ζωή του αυτός ο άνθρωπος, αλλά πι-στεύω ότι το κράτος είναι ο ηθι-κός αυτουργός και γι’ αυτή τη δολοφονία, αλλά και για τη δο-

λοφονία του αλλοδαπού στα Κ. Πατήσια. Φταίει η Πολιτεία που έχει καταντήσει η χώρα μας ξέ-φραγο αμπέλι και μπαίνει όποι-ος θέλει από τα σύνορα και κά-νει ό,τι θέλει. Ας ευχόμαστε να μην πάρουν χειρότερη τροπή τα πράγματα, αλλά όλοι μας έχου-με καταντήσει να ζούμε στον τόπο μας σε καθεστώς απόλυ-της ανασφάλειας. Είμαι μεγάλης ηλικίας άνθρωπος και έχω ζήσει πολλά πράγματα στη ζωή μου, αλλά ποτέ δεν θυμάμαι να τρέ-χω να κλειδωθώ στο σπίτι μου προτού βραδιάσει και να φοβά-μαι να κυκλοφορήσω στο δρόμο μην τυχόν μου έρθει καμία αδέ-σποτη. » Οπως είπαμε, οι κάτοικοι είναι αποφασισμένοι να κρατούν σε καθημερινό αποκλεισμό το σημείο στο οποίο έχασε τη ζωή του ο 44χρονος Μανώλης Κα-ντάρης. Ιδιαίτερα ενδεικτικό της οργής που τους έχει πλημμυρί-σει, είναι το ότι τονίζουν ότι η κινητοποιήσεις τους δεν έχουν κανένα ρατσιστικό κίνητρο, ότι με δεδομένη την αδιαφορία της Πολιτείας να λάβει ουσιαστικά μέτρα για την προστασία τους δεν έχουν άλλη διέξοδο από το να οργανωθούν για να προστα-τεύσουν οι ίδιοι τη ζωή και τις περιουσίες τους και ότι αυτός ο κοινός σκοπός είναι πέρα και πά-νω από κομματικές και ιδεολογι-κές τοποθετήσεις. Δεν μπορούμε, βέβαια, να προβλέψουμε πού θα οδηγήσει αυτή η έκρυθμη κατάσταση, με τους αγανακτισμένους και απο-φασισμένους να πάρουν πλέον το νόμο στα χέρια τους κατοί-κους. Το σίγουρο είναι ότι η Πο-λιτεία πρέπει να πάψει επιτέ-λους να στρουθοκαμηλίζει, να κοιτάξει κατάματα το πρόβλημα (που εν πολλοίς η ίδια προκάλε-σε) και να σχεδιάσει προγράμμα-τα που θα το λύνουν από τη ρίζα του, αν, βέβαια, θέλουμε να ισχυριζόμαστε ότι ζούμε σε ένα ευνομούμενο κράτος. Για τους κατοίκους του κέντρου της Αθή-νας το ποτήρι ξεχείλισε. Δεν έχουμε περιθώρια, εξαιτίας της αδιαφορίας των αρμόδιων Αρχών, να θρηνήσουμε και άλλα θύματα!

ΑΣΦΑΛΕΙΑ & ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ 14

Βιβλίο συμβάντων

Ασυλο και νομιμοποίηση ζητούν οι παρανόμως εισελθόντες στην Ελλάδα αλλοδαποί, με δυναμικές κινητοποιήσεις τους στο κέντρο της Αθήνας, όπως αυτή. Οι Ελληνες αλληλέγ-γυοί τους φαίνεται να πιστεύουν ότι η ικανοποίηση αυτών των «αιτημάτων» θα λύσει, ως διά μαγείας, το οικονομικό πρόβλημα των μεταναστών και το κέντρο της πρωτεύουσας θα μεταμορφωθεί εν μια νυκτί σε φιλήσυχη περιοχή...