Page 83 - AKP4

τατάμι, ρινγκ ή οκτάγωνο. Δεν θα κάνει λα-βές ρίψεων με κατακρατήσεις, ούτε συγκε-κριμένες ακολουθίες ανταλλαγής χτυπημά-των. Στην αυτοάμυνα δρόμου, το βραβείο εί-ναι η επιστροφή στο σπίτι.

• Επαφή με τον αντίπαλο: Ένα από τα στοι-χεία που ξεχωρίζει την αυτοάμυνα από τις πολεμικές τέχνες είναι η κίνηση σε σχέση με τον αντίπαλο, η αντίδρασή μας στην κίνηση του αντιπάλου.

Η αμυντική στάση που χρησιμοποιούμε στην αυτοάμυνα, όταν αντιληφθούμε μία επίθεση, μοιάζει περίπου με την πυγμαχική. Το αριστε-ρό πόδι μπροστά και το δεξί πίσω. Τα πόδια είναι ανοιχτά όσο το άνοιγμα των ώμων. Το μπροστινό πόδι «κοιτάζει» μπροστά, ενώ το πίσω ελαφρά προς τα έξω. Τα γόνατά μας είναι ελαφρά λυγισμένα. Το κεφάλι μας το κατεβάζουμε λίγο για να μην φαίνεται ο λαιμός μας.

Καθώς έχουμε τα χέρια μας σηκωμένα φρο-ντίζουμε οι αγκώνες μας να είναι κοντά στο σώμα. Από αυτήν τη στάση μπορούμε να μι-λήσουμε ή να δώσουμε τα χρήματά μας, αλ-λά και να δώσουμε το πρώτο χτύπημα, να δώσουμε βρόμικα χτυπήματα, να πυγμαχή-σουμε, να λακτίσουμε, να τραβήξουμε το όπλο μας, να πυροβολήσουμε. Σε μία πιο χα-λαρή στάση σε κατάσταση διαπληκτισμού, περιμένουμε τη στιγμή που θα χρειαστεί να κάνουμε την κίνησή μας. Έχοντας τα χέρια μας μπροστά και μιλώντας με τον αντίπαλο μπορούμε να δώσουμε άμεσο χτύπημα: n με την κόψη της παλάμης, στο λαιμό

n με τα δάχτυλα, στα μάτια

n με τους κόμπους της γροθιάς, στη μύτη n με τους κόμπους των δαχτύλων, στο λαιμό n με την βάση της γροθιάς (σφυρί), στη μύτη n με τον αγκώνα οριζόντια, στο κεφάλι n με τον αγκώνα διαγώνια από πάνω προς κάτω, στο κεφάλι

n με τον αγκώνα κάθετα (με βήμα) από κάτω προς τα πάνω, στο σαγόνι

n με τον αγκώνα διαγώνια από κάτω προς τα πάνω, στο κεφάλι

n με τα δάχτυλα ενωμένα τεντώνοντας το χέρι, στο λαιμό του αντιπάλου (στο καρύδι) n λάκτισμα στα γεννητικά όργανα n λάκτισμα (pushkick) στη βουβωνική χώρα n λάκτισμα στην κοιλιακή χώρα Όπως καταλαβαίνετε, σε αντίθεση με τα μαχητικά αθλήματα που μαθαίνεις να χειρίζε-σαι το σώμα σου αλλά και του αντιπάλου δί-χως υψηλούς βαθμούς επικινδυνότητας, στην αυτοάμυνα πρέπει να είμαστε σε θέση ανά πάσα στιγμή και χωρίς καμία προειδοποί-ηση να μπορούμε είτε να αμυνθούμε αντιμε-

Οι καταστάσεις πραγματικής αυτοάμυνας είναι κάτι που θα πρέπει να αποφεύγεται όποτε αυτό είναι εφικτό. Η ανάπτυξη της σω-στής τακτικής είναι πολλές φορές πιο σημα-ντική από την τεχνική μάχης. Ο εγωισμός μπορεί να είναι ολέθριος σύμβουλος σε επι-κίνδυνες καταστάσεις. Ο πραγματικά δυνατός άνθρωπος, είναι σκληρός με τον εαυτό του και μαλακός με τους γύρω του. Προπονηθείτε λοιπόν και προετοιμαστείτε σωστά, αν θέλετε να νιώθετε και να είστε πραγματικά ασφαλείς όταν κυκλοφορείτε στο δρόμο!

αραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάννη Λαιμοδέτη «Αυτοάμυνα και Streetfighting», που πιστεύουμε ότι θα σας φανεί πολύ χρήσιμο: «Ένα χαρακτηριστικό που έχουν οι εγκληματίες σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις εποχές είναι ότι προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους όσο το δυνατόν πιο εύκολα. Αυ-τό συμβαίνει κατά κανόνα και με τους ανθρώπους που επιζητούν συμπλοκές στο δρόμο. Προσπαθούν να βρουν το εύκολο θύμα, αυτόν ή αυτήν που θα φέρει τη μικρότερη αντί-σταση. Κανείς επιτιθέμενος δεν ψάχνει για συμπλοκές στο δρόμο, αλλά για το εύκολο θύ-μα. Αν αισθανθεί ότι το επίδοξο θύμα θα προβάλει σθεναρή αντίσταση, οπισθοχωρεί και επιλέγει άλλο θύμα. Ο κάθε επιτιθέμενος –είτε είναι κακοποιός είτε άνθρωπος που επιζη-τά επιβεβαίωση διαμέσου της βίας– επιτίθεται μόνο όταν αισθανθεί ότι μπορεί να κυριαρ-χήσει. Ο κακοποιός, μέσα από ένα πλήθος ανθρώπων χρειάζεται λιγότερο από δέκα δευ-τερόλεπτα για να επιλέξει το υποψήφιο θύμα του, γιατί στην ανθρώπινη επικοινωνία μόνο το 7% της ολικής εντύπωσης από τα λαμβανόμενα μηνύματα έχει να κάνει με τον τόνο της φωνής του άλλου, δηλαδή το πώς μιλά. Το 55% της επικοινωνίας είναι «μη λεκτική» και έχει να κάνει με τα μηνύματα που μας δίνει το σώμα του άλλου (δηλαδή, με τη γλώσ-σα του σώματος).

Το αν επιλεγούμε από κάποιον επιτιθέμενο ως υποψήφιο θύμα του, τις περισσότερες φο-ρές εξαρτάται από τι μηνύματα (μη λεκτικά) εκπέμπουμε γύρω μας... Αυτά τα μη λεκτικά σήματα ερμηνεύονται συνήθως ως διαίσθηση. Η μελέτη της γλώσσας του σώματος είναι, λοιπόν, απαραίτητη για οποιονδήποτε σκοπεύει να ασχοληθεί σοβαρά με την αυτοάμυνα δρόμου. Μπορεί ο επιτιθέμενος να έχει διαβάσει το θύμα του πριν από την επίθεση, αλλά και το θύμα έχει το περιθώριο να λάβει αντίστοιχα μηνύματα από τον επιτιθέμενο. Εδώ, λοιπόν, αναφερόμαστε σε παράγοντα ζωτικής σημασίας για την προσωπική ασφάλειά μας. Η αυτοπεποίθηση, πέραν του ότι βοηθά στη μείωση του φόβου και του παγώματος που δημιουργεί η έκρηξη αδρεναλίνης, αντανακλά μία αύρα σιγουριάς και δύναμης και το μήνυμα γίνεται γρήγορα αποδεκτό από τους γύρω μας. Αν η γλώσσα του σώματός μας λέ-ει ότι δεν είμαστε εύκολα θύματα, αυτό αποτρέπει πολλούς επίδοξους επιτιθέμενους να δοκιμάσουν το οτιδήποτε εναντίον μας. Αλλά η αυτοπεποίθηση πρέπει να στηρίζεται σε εκπαίδευση, αυτογνωσία και αυτοεκτίμηση. Η ψεύτικη αυτοπεποίθηση γίνεται εύκολα αντιληπτή και έλκει τον οποιονδήποτε αντίπαλο.