Basic HTML Version
ον όλες οι προϋποθέσεις για να ενδυναμω-
θεί η ασφάλεια των γειτονιών με τη συμβο-
λή των ίδιων των κατοίκων.
Και όταν λέμε
ασφαλιστικές δικλίδες, εννοούμε κυρίως την
οριοθέτηση των καθηκόντων και των υπο-
χρεώσεων των εθελοντών, διότι το άγχος
της ανασφάλειας μπορεί να οδηγήσει σε συ-
μπεριφορές που απειλούν τα ατομικά δικαιώ-
ματα των πολιτών.
Αναμφίβολα, η εθελοντική αστυνόμευση
δεν θα κληθεί να αντιμετωπίσει το οργανω-
μένο έγκλημα. Μπορεί, όμως, να συμβάλει
σε δύο σημαντικούς τομείς: Στην ποιοτικότε-
ρη και ασφαλέστερη καθημερινότητα στις
γειτονιές και στη βελτίωση των σχέσεων
Αστυνομίας–πολιτών μέσω της καλλιέργειας
κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
Γιατί, λοι-
πόν, αντί να θεσμοθετήσουμε (να αντιγρά-
ψουμε, για την ακρίβεια) έναν έτοιμο και
σχεδόν μηδενικού κόστους μηχανισμό πρό-
ληψης που στο εξωτερικό αποδίδει εδώ και
χρόνια, συνεχίζουμε να αναζητούμε στενό-
μυαλες λύσεις στο πρόβλημα, οι οποίες
εστιάζονται αποκλειστικά στην αυξημένη
καταστολή;
Φυσικά, δεν παραγνωρίζουμε το θέμα της
κοινωνικής αποδοχής του θεσμού. Άλλωστε,
η εθελοντική αστυνόμευση σχετίζεται με το
γενικότερο πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο που
έχει διαμορφωθεί σε κάθε τόπο και το οποίο,
εν τέλει, είναι ο καθοριστικός παράγοντας για
την υιοθέτηση (και την επιτυχία) ενός τέτοιου
μοντέλου. Πρωτίστως έχει να κάνει με την
κουλτούρα κάθε χώρας ή ακόμη της πόλης,
την κοινωνικοοικονομική κατάστασή της, την
πληθυσμιακή σύνθεσή της και το είδος της
εγκληματικότητας που αντιμετωπίζει. Στη χώ-
ρα μας, έχουν άραγε ωριμάσει οι συνθήκες
διαμόρφωσης ενός παρόμοιου πολιτικοκοινω-
νικού πλαισίου; Πιστεύουμε πως ναι, διότι πί-
σω απ’ όλες τις περιπτώσεις εθελοντικής
αστυνόμευσης υπάρχει η παραδοχή της αδυ-
ναμίας της δημόσιας Αστυνομίας να ελέγξει
με επαρκείς δυνάμεις όλες τις γειτονιές (γι’
αυτό, άλλωστε, τις τελευταίες δύο δεκαετίες
καταγράφεται έκρηξη στην ιδιωτική αστυνό-
μευση, με πελάτες, βεβαίως, όσους μπορούν
να πληρώσουν γι’ αυτή). Και στην Ελλάδα,
υφιστάμεθα εδώ και χρόνια τις συνέπειες της
ραγδαίας αύξησης της εγκληματικότητας και
της μικροεγκληματικότητας στις γειτονιές και
μάλιστα στις οικονομικά ασθενέστερες, οι κά-
τοικοι των οποίων δεν έχουν τη δυνατότητα
να προστατεύσουν τα υπάρχοντά τους με
ακριβά συστήματα ασφαλείας. Η ελληνική
κοινωνία είναι πρόθυμη, ώριμη και έτοιμη να
προσφέρει αποτελεσματικό εθελοντικό έργο
αστυνόμευσης. Κατά συνέπεια, το εγχείρημα
του Βύρωνα δεν θα πρέπει να ξεχαστεί. Αντί-
θετα, πιστεύουμε ότι πρέπει να επανεξετα-
στεί άμεσα, υπό το πρίσμα των νέων και κρι-
σιμότερων συνθηκών που διαμορφώθηκαν
στο μεσοδιάστημα. Αυτό θα είναι ένα καλό
πρώτο βήμα για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες
θεσμοθέτησης ενός επικουρικού της ΕΛΑΣ
μηχανισμού που, στο κάτω κάτω, δεν θα κο-
στίζει τίποτε στο κράτος!
•
Το εγχείρημα του δήμου Βύρωνα φάνηκε να γίνεται
με προχειρότητα και αδικαιολόγητη βιασύνη, χωρίς
τα γερά θεμέλια που θα εξασφάλιζαν τη βιωσιμότητα
και την επιτυχία του.
“
AΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ ΜΕ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ