Food Service τ. 141

18 σε αυτό παίζει και το γεγονός ότι σε καθημερινή βάση προμηθευόμαστε το σύνολο -σχεδόν- των πρώτων υλών που χρησιμοποιούμε στην κουζίνα μας -με εξαί- ρεση τα φρέσκα λαχανικά- από την Ελλάδα. Ακόμη και τα κρέατα! Οπότε, είμαστε σίγουροι πως η γεύση που προσφέρουμε είναι αντίστοιχη με αυτήν που θα είχαμε και εάν βρισκόμαστε στην πατρίδα μας» . Προ ημερών, ο περίφημος «Οδηγός Michelin» αφιέρωσε μερικές διθυραμβικές γραμμές για το «Philema», το οποίο -μεταξύ άλλων- χαρακτηρίζει ως ένα ευχάριστο bistro που σερβίρει απλή, μα και αυθεντική Ελληνική κουζίνα, η οποία και απέχει έτη φωτός από τα συνήθη τετριμμένα πιάτα και γεύ- σεις! Μάλιστα, αναφέρει πως οι πελάτες θα βρουν ολόφρεσκα Μεσογειακά πιάτα, τα οποία βασίζονται σε κορυφαίες πρώτες ύλες! Η ποιότητα, η απλότητα κι η τιμιότητα αναγνωρίζονται. Ακόμη και από τους αρκούντως σχολαστικούς ερευνητές-επιθεωρητές του «Οδηγού Michelin»! Αδύναμο branding=έλλειψη ζήτησης! Σύμφωνα με όσα έχει διαπιστώσει στην πράξη ο κ. Μακρυγιαννάκης, έπειτα από 11 χρόνια επαγγελ- ματικής παρουσίας εκτός των συνόρων, ένα από τα σημεία όπου… χωλαίνουν τα ελληνικά προϊόντα είναι το branding κι η εν γένει αναγνωρισιμότητά τους που κινείται σε χαμηλά επίπεδα. «Κι αυτό, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των παραγωγών κι όσων δραστηριοποιούνται ευρύτερα στην αλυσίδα από τη γη, τη στάνη ή το χωράφι μέχρι τη διάθεση, αδυνατούν να αντιληφθούν τη σημασία κι αποτελεσμα- τικότητα της οργανωμένης προβολής και προώθησης. Κι όμως, η λογική είναι εξόχως απλή: εάν κάποιος δεν γνωρίζει καν την ύπαρξη ενός προϊόντος, την επίγευ- σή του, το αρμονικό “πάντρεμά” του με άλλες πρώτες ύλες, ενδεχομένως τη συμβολή του στο well being του, τότε είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως δύσκολα θα το αναζητήσει, πόσο μάλλον θα το επιλέξει και δη ονομαστικά! Αναλογιστείτε το παράδειγμα της περιο- χής του Ρετζιάνο στην Ιταλία, που έχει καταφέρει να αποτελεί συνώνυμο με την παρμεζάνα, κάνοντας πράξη το τέλειο branding! Άραγε, πόσοι εκτός των " στενών " συνόρων της πατρίδας μας έχουν γνώση της ύπαρξης, των ποικιλιών ή της γεύσης λ.χ. της γραβιέρας, των αυ- θεντικών όσο κι αποκλειστικά ελληνικών κρασιών, όπως το ξινόμαυρο, η Μαλαγουζιά, το Ασύρτικο; Δυστυχώς, διαθέτουμε εξαιρετικά προϊόντα-πραγματικό θησαυρό, στα οποία φερόμαστε ως… άνθρακες!» . γαστρονομικοσ κηρυκασ