Page 116 - PC Master τ. 284

R
eview
PC Master
116
T
ο πρώτο Zeno Clash ήταν ένα…
ενδιαφέρον παιχνίδι. Σπάνιο στο
είδος του, καθώς τα first person
beat ’em up δεν είναι και πολύ
διαδεδομένα, αλλά και εντελώς
κουφό όσον αφορά στο lore
του. Ο κόσμος του Zenozoik φαίνεται να
μεταφέρθηκε αυτούσιος από το μυαλό
ενός αυτιστικού παιδιού κατευθείαν στα
μόνιτόρ μας. Τα screenshots που συνοδεύ-
ουν το άρθρο που διαβάζετε αυτήν τη
στιγμή δεν μπορούν να θεωρηθούν φόρος
τιμής στον εικαστικό τομέα του παιχνιδιού.
Μιλάμε για έναν κόσμο τόσο παράξενο, τό-
σο πρωτόγνωρο και ψυχικά ανώμαλο, που
θα βρεθείτε να αναρωτιέστε τι αντικρίζουν
τα ματάκια σας ουκ ολίγες φορές.
«
ΜΠΑΜΠΟΜΑΜA»,
ΠΟY ΕIνΑΙ η ΜΑΜA ΜΟυ;
Το Zeno Clash 2 συνεχίζει ακριβώς από
εκεί που τελειώνει το πρώτο παιχνίδι. Δυ-
στυχώς, δεν περιλαμβάνεται ένα recap του
προηγούμενου παιχνιδιού, οπότε αν δεν
έχετε τη διάθεση να ψάξετε, μην περιμένε-
τε να καταλάβετε και πάρα πολλά από την
πλοκή. Επιγραμματικά, θα δοκιμάσω να σας
δώσω μία σύντομη περιγραφή. Αχέμ… Λοι-
πόν, έχουμε το Father-Mother, ένα ερμα-
φρόδιτο πλάσμα, που μεγάλωσε μία ολό-
κληρη οικογένεια, αλλά ο Ghat, γνωρίζο-
ντας το μυστικό αυτού του… ό,τι είναι τέ-
λος πάντων, το σκότωσε με μία έκρηξη.
Μέσω ορισμένων flashbacks, μαθαίνου-
με ότι ο εξόριστος πλέον Ghat ταξιδεύει
προσπαθώντας να ξεφύγει από την οικογέ-
νειά του, οπότε συναντά ένα Golem, ένα
μυστήριο πλάσμα, που τον βοηθά να επι-
στρέψει στην πόλη του για να ανακαλύψει
ότι το Father-Mother είναι ζωντανό, διαπι-
στώνοντας ότι στην ουσία πρόκειται για
ένα αρσενικό πλάσμα που κλέβει μωρά,
αντί να τα γεννάει… Ναι, βλέπετε, η ιστο-
ρία του ZC δεν είναι ακριβώς παραμύθι, ού-
τε αποτελεί movie material.
Όπως και να έχει, στο ZC2 ο Ghat ξεκινά-
ει να ανακαλύπτει περισσότερα πράγματα,
τόσο για τον εαυτό του όσο και για τον αι-
νιγματικό Golem, με τον μόνο τρόπο που
γνωρίζει: σπάζοντας κεφάλια – μόνοι σας ή
με έναν φίλο σε co-op!
FACE POuNdINg SIMulATOR
2013
Όπως είπα και πιο πριν, το Zeno Clash 2
είναι ένα first person brawler. Αυτό σημαί-
νει ότι ο πυρήνας του gameplay είναι ο
εξής: χρησιμοποιείτε τις γροθιές σας για να
κοπανάτε αλύπητα όποιον σας αντισταθεί.
Τόσο απλά! Κρίνεται απόλυτα αναγκαίο
πριν ξεκινήσετε το κυρίως παιχνίδι να παί-
ξετε τον πρόλογο-tutorial, μαθαίνοντας τα
βασικά combo, και να ακούτε τον Ghat να
μονολογεί αόριστα για ορισμένα γεγονότα
του προηγούμενου παιχνιδιού, καταφέρνο-
ντας να γίνει κάπως ενοχλητικός. Οι βασι-
κές κινήσεις που θα περιμέναμε σε παιχνίδι
του είδους βρίσκονται και εδώ. Τα δύο κλικ
του ποντικιού χειρίζονται τις γροθιές μας,
με απλά πατήματα που εκτελούν γρήγορες
επιθέσεις και κράτημα αυτών για δυνατό-
τερες αλλά και πιο αργές επιθέσεις. Με το
space μπλοκάρουμε τους εχθρούς μας,
ενώ αν κάνουμε block ακριβώς την ίδια
στιγμή που πέφτει η εχθρική… καρπαζιά,
μπορούμε να κάνουμε deflect, δηλαδή μία
γρήγορη αντεπίθεση, με μία μικρή πιθανό-
τητα ο εχθρός να κάνει deflect το deflect!
Αν δούμε ότι ένας εχθρός βλέπει αστερά-
κια, μπορούμε να τον γραπώσουμε και από
εκεί να τον κακοποιήσουμε περαιτέρω (αυ-
τό ακούστηκε κάπως περίεργο…). Τέλος,
εκτός από την μπάρα ζωής, έχουμε ένα
rage meter, με το γέμισμα του οποίου
μπορούμε να εκτελέσουμε γρήγορες και
δυνατές σφαλιάρες και, τέλος, έχουμε τη
stamina bar, την οποία πρέπει να προσέ-
χουμε συνεχώς καθώς άμα αδειάσει, μέ-
νουμε ανυπεράσπιστοι για λίγα δευτερόλε-
πτα.
Η φιλοσοφία του Zeno Clash 2 βρίσκεται
στα combos και όχι στις γρήγορες αντιδρά-
σεις του παίκτη. Ο δείκτης δυσκολίας πα-
ραμένει χαμηλός, οπότε μην περιμένετε το
εξουθενωτικό και απαιτητικό gameplay άλ-
λων 3rd person beat ‘em ups, όπως Devil
PERFORMANCE
REPORT
ΤΟ ΤΡΕΞΑΜΕ ΣΕ:
Intel Core 2 Duo E8400 3GHz, 2xRadeon
HD 4870, 4GB RAM, Windows Vista 32-
bit.
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ:
Το Zeno Clash 2 έριξε το μηχάνημά μου
χάμω και το άρχισε στα μπουνίδια! Οι
σκιές και το υψηλό texture quality «γονά-
τισαν» το framerate, αλλά με μερικές πα-
ραχωρήσεις η κατάσταση έγινε πιο ομα-
λή. Δυστυχώς, τα slows δεν εξαφανίστη-
καν ολοκληρωτικά.
ZENO CLASH 2
Φίλε, το περβάζι πίσω σου το είδες; This is…
Spartaaa!
Μαγευτικό τοπίο, # 231.
Tης φυλακής τα σίδερα είναι για τον Father-Mother.
Όταν το «WTF» δεν είναι αρκετό
του Βασίλη «Bilaros» Κασαπίδη