Σ
υνήθως όταν βλέπεις κάθε τρεις
και λιγάκι, είτε στον αληθινό κόσμο
είτε σε κάποια ψηφιακή κοινότητα
dude-bros hardcore MLG tea-
bagging noscopez pros και
lolscrubgetpwned LoL grand-master, δύ-
σκολα φαντάζεσαι γυναίκες πίσω από αυ-
τές τις περσόνες και θα έχεις δίκιο. Μα και
βέβαια πρόκειται για ανήλικα αγοράκια που
τους «τραμπουκάρουν» στο σχολείο, που
βρήκαν ένα παιχνίδι όπου το «εγώ» τους
μπορεί να τρομάξει άλλους, ή φυσιολογικά,
κατά τα άλλα, άτομα, που δεν έχουν άλλα
ενδιαφέροντα στη ζωή αυτή. Όταν δεν
flame-άρουν forums ή comment sections
για το ποια είναι η αγαπημένη τους next-
gen κονσόλα και γιατί όλες οι άλλες είναι
ό,τι χειρότερο συνέβη στην ανθρωπότητα
μετά τον Χίτλερ, θα μολύνουν υγιή
message boards με τις fanboy-ίστικες ασυ-
ναρτησίες και τις «ενημερωμένες» απόψεις
τους που είναι copy-paste απόψεις άλλων,
διάσημων mini-celebrities. Οι άνθρωποι αυ-
τοί έχουν δώσει στην κοινότητα αυτή ένα
πολύ άσχημο reputation, καθώς αυτοί είναι
και οι πιο ενεργοί (με την αρνητική έννοια).
Υπερβολικά πολύ «μπλα μπλα», λίγη έως
και καθόλου ουσία. Πέφτει flame κάθε φο-
ρά που κάποιος ευγενικά διαφωνεί και η
πεποίθηση πως δεν μπορούν να υπάρξουν
άλλες γνώμες εκτός από τις δικές τους δεν
φεύγει με τίποτα. Τέλος, δεν μπορούν να
ανεχτούν τις γυναίκες στο «χώρο» τους.
Η Anita Sharkeesian τάραξε τα νερά της
κοινότητας τον περασμένο χρόνο με τη
σειρά της Tropes vs Women In Video
games, η οποία δημιουργήθηκε έπειτα από
ένα απίστευτα επιτυχημένο Kickstarter
campaign (ο αρχικός στόχος ήταν $ 6.000,
ενώ μάζεψε κάτι πάνω $ 150.000). Τα βί-
ντεο της σειράς είχαν ως στόχο να εξετά-
σουν το ρόλο των γυναικείων χαρακτήρων,
με κλισέ όπως το αγαπημένο μας Damsel
in distress και άλλα, καθώς και να ερευνή-
σει και να αποκαλύψει την αντιμετώπιση
των γυναικών στη βιομηχανία των παιχνι-
διών και τις δυσκολίες που αντιμετωπί-
ζουν. Η αντίδραση της υπερβολικά ομιλητι-
κής κοινότητας ήταν το λιγότερο αηδιαστι-
κή. D-DOS attacks στο blog της Sharkeesian
με στόχο την αποκάλυψη και διάδοση προ-
σωπικών της στοιχείων, βανδαλισμός της
σελίδας της στη Wikipedia, αλλά και δημι-
ουργία φωτογραφιών όπου η τολμηρή γυ-
ναίκα βιάζεται από γνωστούς αρσενικούς
ήρωες video games. Όμορφα πράματα. Φυ-
σικά, η καναδέζα φεμινίστρια δεν ήταν το
μόνο θύμα. Το 2013 επίσης η Zoe Quinn
δέχτηκε επιθέσεις επειδή είχε το θράσος
Το industry αυτό είναι ως επί το πλείστον ανδροκρατούμενο. Οι άνθρωποι που πείραζαν
τρανζιστοράκια τις δεκαετίες που η ιδέα του Internet ήταν ακόμα επιστημονική φαντασία
ήταν άντρες (με λίγες εξαιρέσεις, φυσικά). Αυτό δεν εκπλήσσει κανέναν – άλλωστε σε
τέτοιους τομείς πανεπιστημίων, κολεγίων αλλά και ανάλογων εταιρειών, κατά πάσα
πιθανότητα, θα συναντάς άντρες. Όχι επειδή οι γυναίκες είναι ανίκανες να κατανοήσουν τη
δομή ενός κυκλώματος, απλά δεν… «μιλάει» σε αυτές. Εξάλλου, αν οι γυναίκες ήταν οι
πρωτοπόρες στον τομέα που αργότερα θα γινόταν γνωστός ως video games, θα βλέπαμε
λιγότερα παιχνίδια όπου ο σκοπός τους είναι να σφάζεις ό,τι κινείται στην οθόνη.
Του Βασίλη «Bilaros» Κασαπίδη
PC Master
140
XX versus Xy
Οι Men και οι Δε!
Η πέτρα του σκανδάλου, Anita Sharkeesian. Στοιχηματίζω πως δεν περίμενε αυτό που της έμελλε
να πάθει…
