Τουριστική Αγορά τ. 278

K ατά τη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού υπέπεσαν στην αντίληψή μου εκατοντάδες – κυριολεκτικά– άρθρα, δημοσιεύματα και αναρτήσεις από πλευράς επώνυμων μέσων με έντονη επικριτική χροιά που έβαλαν εναντίον συγκεκριμένων νησιών: της Μυκόνου και της Σαντορίνης. Ως αιτίες, μία σειρά από δικαιολογίες της μορφής «μία σαλάτα, μία πα- τάτες, δύο σουβλάκια και δύο μπίρες μάς στοίχισαν 20, 30, 40 ευρώ», «οι εργαζόμενοι του τάδε ξενοδοχείου, εστιατορίου, μπαρ, κλαμπ κ.ο.κ. αναγκάζονται να διαμένουν σε κοντέινερ με κλιματιστικό», «οι ξαπλώστρες στη δείνα παραλία ήταν ρεζερβέ», «δεν έβρισκα ταξί, καθώς στο νησί είχαν μόλις δέσει 2 κρουαζιερόπλοια» και λοιπά αντίστοιχα τινά. Εκείνο που προκαλούσε εντύπωση δεν ήταν τόσο η παράλογη… λογική των όσων αναγράφονταν, αλλά η πολεμική με την οποία συνοδευόταν και η ένταση της κριτικής. Όχι πως αυτό δεν συνέβαινε τα προηγούμενα έτη, απλώς έκαναν την εμφάνισή τους στη χάση και στη φέξη. Το φετινό, όμως, καλοκαίρι κινήθηκε στο πλαίσιο της περίεργης –τουλάχιστον– κλιμάκωσης σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Ο προβληματισμός είναι έντονος, καθώς γεννώνται σειρά από ερωτήματα για το πού μπορεί να φτάσει η εν λόγω κα- τάσταση, ποια τα αίτιά της, ποιος ο λόγος της μονότονης –σχεδόν– επιμονής στο συγκεκριμένο νη- σιωτικό δίπολο, αλλά και σε τι βαθμό μπορεί να ανέλθει η επανάληψη και η αναδημοσίευση μίας τέτοιας πολεμικής από πολλαπλά μέσα ενημέρωσης. Σε επίπεδο τουριστικού προϊόντος, ωστόσο, η δυναμική, η αξία, το branding value, ο βαθμός διείσδυσης που επιτυγχάνουν και αυτό που εισφέρουν στο «τραπέζι» των μεγεθών της εγχώριας τουριστικής αγοράς είναι ανυπολόγιστα! Η Μύκονος και η Σαντορίνη έχουν ξεφύγει προ πολλού από τα στενά όρια της Ελλάδας. Αντιθέτως, έχουν πετύχει να μη συνδέουν την τουριστική (και εν πολλοίς οικονομική) τους ύπαρξη με αυτή της χώρας, καθώς οι έννοιες «Μύκονος», «Σαντορίνη» και «Ελλάδα»… τυγχάνει να συναντώνται αποκλειστικά μόνο στους γεωγραφικούς χάρτες. Μάλι- στα, στο εξωτερικό, οι ενδιαφερόμενοι τουρίστες αναφέρουν πως θέλουν να πάνε διακοπές στη «Μύκονο» και στη «Σαντορίνη», όχι στην Ελλάδα! Δείγμα της δυναμικής του ευρύτερου τουριστι- κού προϊόντος που έχουν καταφέρει να δομήσουν με συνέπεια εδώ και αρκετά χρόνια τα δύο νη- σιά. Ταιριάζει σε όλους τους προορισμούς της χώρας μας μία αντίστοιχη προσέγγιση; Ασφαλώς και όχι. Είναι διατεθειμένοι οι εμπλεκόμενοι με τον τουρισμό σε άλλα νησιά ή ηπειρωτικές περιοχές της πατρίδας μας να προχωρήσουν στα αναγκαία βήματα (επενδύσεις, branding, mind set, προβολή), ώστε να μπορούν να ισχυριστούν πως θα είναι σε θέση να αποσπάσουν ένα σεβαστό μερίδιο αγο- ράς; Συνήθως, η απάντηση είναι αρνητική. Επειδή, λοιπόν, η αξία και η σημασία της ύπαρξης της Μυκόνου και της Σαντορίνης στο εγχώριο τουριστικό γίγνεσθαι είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία, επιλέγω να δηλώσω απερίφραστα πως μακάρι να είχαμε πολλά περισσότερα αντίστοιχα νησιά ή εν γένει τουριστικούς προορισμούς. Τα υπόλοιπα εντάσσονται στη γνωστή ρήση περί της κατσίκας του γείτονα… Καλή ανάγνωση! ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΜΥΚΟΝΟ, λιγότερη Μεμψιμοιρία! Compupress A.E. Κεντρικά Γραφεία: 2 ο χλμ. Λεωφ. Μαρκοπούλου, 19400 Κορωπί, τηλ.: 210 9238672, fax: 210 9216847 Γραφεία πόλης: Σολωμού 39, 10682 Αθήνα, τηλ.: 216 9001092-7, fax: 210 3841095, e-mail: cpress@compupress.gr ΕΚΔΟΤΗΣ: Nίκος Μανούσος ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: Ιωάννης Πατρίκος ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ MARKETING: Λουκία Ταλιαδώρου ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Παναγιώτης Μαρκέτος ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ: Kυριάκος Εμμανουηλίδης ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ: Δέσποινα Προβιδάκη, Άλκης Παναγιωτίδης ΥΠΕΥθΥΝΟΣ DTP: Δημήτρης Μελένιος, ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟ: Αρτεμησία Παπαδάκη, ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: Παυλίνα Μπεθάνη ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ: Iωάννης Τζίφας ΕΚΤΥΠΩΣΗ - ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ: ΣΠΥΡΟΥ AE, ΔΙΑΘΕΣΗ-ΔΙΑΝΟΜΗ: ΑΡΓΟΣ AE ΚΩΔΙΚΟΣ ISSN: 1105-5529 www.touristiki-agora.gr, e-mail: ta@compupress.gr , ΤιμΗ τΕΥχουΣ: € 5,00 ΚΩΔΙΚΟΣ: 011641 Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική, περιληπτική, κατά παράφραση ή διασκευή/απόδοση του περιεχομένου του ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ, με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της Compupress A.E., όπως ορίζει ο νόμος 2121/1993, η Διεθνής Σύμβαση της Βέρνης περί πνευματικής ιδιοκτησίας και οι κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα. EDITORIAL