”
COMPUTER ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
10
Σ
ήμερα, το Internet προσφέρει απλόχερα όλη τη γνώση της ανθρωπότητας και
αποτελεί το κατεξοχήν μέσο για διασκέδαση και επικοινωνία. Τα κοινωνικά δίκτυα
δίνουν και παίρνουν, και μάλιστα τα χρησιμοποιούμε όχι μόνο όταν καθόμαστε
μπροστά από τον υπολογιστή μας, αλλά και στο δρόμο από το κινητό και το
tablet μας, και τελευταία και από την τηλεόρασή μας. Περνάμε άπειρες ώρες
μπροστά από τη σελίδα του YouTube για να βρούμε αστεία, πρωτότυπα βίντεο ή
να ανεβάσουμε τα δικά μας για να τα μοιραστούμε με φίλους και συγγενείς. Από
την άλλη, το YouTube έχει γίνει και ένα είδος παροχής οδηγιών πάσης φύσεως. Δεν ξέρετε
πώς να συναρμολογήσετε τον καναπέ που αγοράσατε ή πώς να αλλάξετε μία λάμπα στο αυ-
τοκίνητό σας; Εάν ψάξετε στο YouTube, σίγουρα θα υπάρχει κάποιο βίντεο που να το εξηγεί
βήμα προς βήμα.
Γενικά, έχουμε συνηθίσει να ανοίγουμε τον Browser μας και να μας προσφέρονται τα πάντα
(
γνώση, διασκέδαση, επικοινωνία), εντελώς δωρεάν. Θεωρούμε δηλαδή το Internet (ή καλύτε-
ρα την πληροφορία που παρέχεται) ως κοινωνικό αγαθό που θα πρέπει να διατίθεται εντελώς
δωρεάν, και χωρίς καμία παρέμβαση και φυσικά λογοκρισία. Τα δύο τελευταία φυσικά είναι
αδιαπραγμάτευτα. Το πρώτο όμως; Στην πραγματικότητα, δωρεάν περιεχόμενο απλά δεν
υπάρχει. Ακόμα και στα blogs των απλών χρηστών, όλο και κάποιο banner θα εμφανιστεί. Aκό-
μα και στο forum που μπαίνετε καθημερινά για να πείτε τα εσώψυχά σας ή να βρείτε κάποιο
link για να κατεβάσετε κάτι (ξέρετε τι εννοούμε), τα banners και οι pop-up διαφημίσεις δίνουν
και παίρνουν.
Αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Μας ενοχλούν τα banners, οι διαφημίσεις που εμφανίζονται στη
σελίδα μας στο Facebook και στο YouTube, και κατηγορούμε τις πολυεθνικές αυτές εταιρείες
(
των οποίων, όμως, χρησιμοποιούμε κατά κόρον τις υπηρεσίες τους) για υπερβολικά κέρδη σε
βάρος μας. Θέλουμε να μπορούμε να βρίσκουμε τα πάντα στο Internet και τα θέλουμε όλα
δωρεάν. Και μάλιστα βρίσκουμε τρόπους να απενεργοποιούμε τις διαφημίσεις και τα pop-up.
Εάν, φυσικά, πρόκειται για spam, καλά κάνουμε και τα στέλνουμε από εκεί που ήρθαν. Εάν όχι
όμως; Έχουμε κάτσει άραγε να σκεφτούμε ότι εάν για παράδειγμα το YouTube ή το Facebook
(
υπηρεσίες που δεν χρεώνουν τίποτα προς τους χρήστες τους) αύριο δεν είχαν καμία διαφή-
μιση τι θα έκαναν; Απλά θα έπαυαν να υπάρχουν. Θα έκλειναν.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ ότι οι μεγάλες πολυεθνικές δεν κυνηγούν όσο τίποτε άλ-
λο το κέρδος, αλλά ότι θα πρέπει να κατανοήσουμε καλά πώς ακριβώς λειτουργούν οι δωρε-
άν υπηρεσίες που χρησιμοποιούμε καθημερινά όλοι μας.
Εδώ ο κάθε blogger προσπαθεί να βάλει ένα «μπανεράκι» μπας και καταφέρει να συντηρεί
τουλάχιστον το host του site του, δεν θα κάνει το ίδιο η Google;
Το μόνο site που δεν έχει τέτοια πράγματα είναι η Wikipedia, η οποία όμως και αυτή πρέπει
με κάποιο τρόπο να βγάζει τουλάχιστον τα έξοδά της. Στη Wikipedia εργάζονται (αφιλοκερδώς
προφανώς) 150 άτομα, αλλά εξυπηρετεί δισεκατομμύρια χρήστες. Έτσι, κάθε λίγο και λιγάκι
ζητάει κάποια δωρεά. Εάν αυτές πάψουν ή μειωθούν, δεν ξέρουμε τι θα γίνει.
Τι θέλουμε λοιπόν; Δωρεάν περιεχόμενο με διαφημίσεις ή συνδρομητικό (αλά «New York
Times»); Διότι εντελώς δωρεάν απλά δεν υπάρχει.
Απλά... δεν υπάρχει
ΔΩΡΕΑΝ ON-LINE ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
Έχουμε σκεφτεί
ποτέ εάν αύριο το
YouTube ή το
Facebook δεν είχαν
καμία διαφήμιση τι
θα έκαναν; Απλά θα
έπαυαν να
υπάρχουν.
καιροί
Γιώργος Αθανασιάδης
