Page 7 - Οι Κηπουροί του Mega τ. 6 preview

Οι κηπουροί του MEGA
61
Η φροντίδα που χρειάζεται το γεράνι είναι
πραγματικά πολύ εύκολη, εντάσσοντάς το
στην κατηγορία φυτών που προτείνονται σε
αρχάριους κηπουρούς. Οι ευνοϊκές κλιματι-
κές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας
συμβάλλουν σημαντικά στο να μην αποτύχει
η καλλιέργειά του. Τα γεράνια μπορούν να
αναπτυχθούν σε οποιονδήποτε τύπο εδά-
φους, από τα ελαφριά αμμώδη μέχρι τα πολύ
βαριά αργιλώδη. Ένα σημείο που θέλει προ-
σοχή είναι το πότισμα. Ο χρυσός κανόνας
που πρέπει να ακολουθούμε είναι ότι ποτί-
ζουμε τα φυτά μας μόνο όταν έχει στεγνώσει
το χώμα τους και όχι νωρίτερα. Επομένως,
όταν διατηρούμε το γεράνια μας σε βαριά
εδάφη που συγκρατούν περισσότερη υγρα-
σία από τα άλλα, είναι επόμενο να ποτίζουμε
με μικρότερη συχνότητα. Τα γεράνια προτι-
μούν τα ηλιόλουστα σημεία σε έναν κήπο ή
μπαλκόνι και αγαπούν τη ζέστη, αν και υπάρ-
χουν σήμερα υβρίδια τα οποία μπορούν και
αναπτύσσονται σε συνθήκες σκίασης, αλλά
δεν εμφανίζουν τόσο έντονη ανθοφορία όσο
τα άλλα. Ακόμη και τα φτωχά σε θρεπτικά
στοιχεία εδάφη δεν είναι απαγορευτικά για
τα ανθεκτικά γεράνια. Παρ’ όλα αυτά, ιδανικά
μπορεί να γίνει προσθήκη ενός ισορροπημέ-
νου λιπάσματος στην αρχή της ανάπτυξή
τους και κατά την ανθοφορία, αλλά με μικρή
περιεκτικότητα σε άζωτο, διότι επιδρά αρνη-
τικά στην εμφάνιση ανθέων. Ένα άλλο θετικό
στοιχείο του γερανιού είναι το ότι έχει παρα-
τεταμένη ανθοφορία, η οποία ξεκινά όταν ζε-
στάνει ο καιρός και σταματά όταν αρχίζουν
και πέφτουν οι θερμοκρασίες. Κάποιες φο-
ρές εφαρμόζουμε ελαφρύ κλάδεμα για να μη
χάσουν το σχήμα που τους έχουμε δώσει, αλ-
λά και για να πυκνώσει περισσότερο το φυτό.
Εύκολη φροντίδα
Τα γεράνια ανήκουν στην οικογένεια Geraniaceae, με δύο κυρίως γένη:
το Geranium και το Pelargonium. Οι περισσότερες καλλιεργούμενες και
γνωστές σε εμάς ποικιλίες ανήκουν στο δεύτερο γένος και το πιο διαδε-
δομένο είδος είναι το Pelargonium zonale, καθώς και οι διασταυρώσεις
αυτού με άλλα είδη. Το φυτό που δίνει χρώμα στους κήπους των ελληνι-
κών νησιών και όχι μόνο, κατάγεται από την περιοχή της Νότιας Αφρικής,
όμως οι συνθήκες που επικρατούν στη Μεσόγειο ήταν ο λόγος που δια-
δόθηκε σε αυτή, με αποτέλεσμα να γίνει ένα από τα φυτά τη χαρακτηρί-
ζουν.
Το γεράνι μπορεί να φτάσει σε ύψος μέχρι και το 1,5 μέτρο, ανάλογα με
τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας ή του υβριδίου. Τα φύλλα του έχουν χα-
ρακτηριστικό σχήμα, αφού είναι πεπλατυσμένα, καρδιόσχημα, φέρουν
ελαφρύ κυματισμό περιφερειακά και διαθέτουν μακρύ μίσχο. Όπως όλο
το φυτό, έτσι και τα φύλλα του καλύπτονται από χνούδι, τα οποία διατη-
ρούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Τα όμορφα άνθη εμφανίζονται
ανά ομάδες επάκρια των βλαστών και υπάρχουν σε αποχρώσεις του λευ-
κού, του κόκκινου, του ροζ και του μοβ. Αυτή η πλούσια ποικιλία χρωμά-
των που συναντούμε στα γεράνια, είναι και ένας από τους λόγους που εί-
ναι τόσο αγαπητά και ταιριάζουν σε κάθε περίσταση και χώρο. Η ανθοφο-
ρία τους ξεκινά από τις αρχές Μαΐου και ολοκληρώνεται στο τέλος περί-
που του φθινοπώρου. Οι καρποί αυτού του ανθόφυτου έχουν σχήμα που
θυμίζει ράμφος πουλιού, εξ ου και πήρε το όνομά του από το πτηνό γε-
ρανός.