Page 58 - AKP4

άτω από το βάρος της νέας πραγματικότητας, με την εγκλη-ματικότητα να έχει φτάσει στο «μη περαιτέρω», η Πολιτεία συ-νεχίζει τη συνήθη και γνωστή πλέον τακτική της, δηλαδή, να εξαγγέλλει εσπευσμένα –και ως εκ τούτου μη επαρκώς μελετημένα και άρα σε βάθος χρόνου ανα-ποτελεσματικά– «νέα» μέτρα αστυνόμευσης για την προστασία των πολιτών. Στην ουσία, πρόκειται για περισσότερους πάνοπλους αστυνομικούς στους δρόμους και για δυναμι-

κότερες επιχειρήσεις «σκούπας». Αναζητώ-ντας, δηλαδή, σύγχρονες μορφές αστυνό-μευσης, οι αρμόδιοι φαίνεται να καταλήγουν συνέχεια στην ίδια λύση, το σύστημα «αστυ-νομία παντού». Φυσικά, το κράτος αναγνωρί-ζει το υπαρκτό πρόβλημα, αλλά αυτό το κά-νει με πλάγιο, θα λέγαμε, τρόπο, ανακοινώ-νοντας στατιστικά στοιχεία που δείχνουν αύ-ξηση των περιπολιών παντός είδους, περισ-σότερες βεβαιωμένες παραβάσεις και εντο-νότερη αστυνομική παρουσία σε ορισμένες περιοχές. Ενδιαφέρουν, όμως, οι αριθμοί τον

πολίτη; Αυτές οι λύσεις φανερώνουν προχει-ρότητα στον πολιτικό και στρατηγικό σχεδια-σμό. Το έργο της αστυνόμευσης δεν πρέπει να σχεδιάζεται με περιστασιακό και τυχαίο τρόπο, αλλά με σταθερότητα και διαχρονικό-τητα ή τουλάχιστον με ένα πολύ μεγάλο χρονικό ορίζοντα. Πολύ δε περισσότερο ισχύει αυτό για τη σύγχρονη αστυνόμευση, με τη φιλοσοφία και τα μοντέλα της οποίας θα ασχοληθούμε σ’ αυτές τις σελίδες.

Η αποστολή της αστυνομίας κυρίως εστιάζεται αφενός στην εξασφάλιση της δη-μόσιας ειρήνης, της ευταξίας και της απρό-σκοπτης διαβίωσης των πολιτών αφετέρου στην πρόληψη και καταστολή γενικά του εγκλήματος (Ιδρυτικός νόμος ΕΛΑΣ, ν. 2800/2000). Για να μπορέσει να ανταποκρι-θεί σ’ αυτή την κρίσιμη αποστολή της, απαι-τείται ανάλογη δραστηριοποίησή της και στοχευμένες λειτουργίες. Με απλά λόγια

Σύγχρονα μοντέλα αστυνόμευσης που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να προσφέρουν ουσιαστικό έργο στους πολίτες, όπως ο Αστυνομικός της Γειτονιάς και οι Κινητές Αστυνομικές Μονάδες, λίγο μετά την εφαρμογή τους ατονούν, απαξιώνονται και λειτουργούν μόνο στα χαρτιά... Γιατί άραγε;