Food Service τ. 146

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τους λόγους για τους οποίους ο γαστρονομικός τουρισμός είναι τόσο δημοφιλής ακόμα και σε δύσκολες περιόδους, όπως αυτή που διανύουμε; Είναι μό- νο γιατί ο άνθρωπος γενικά αρέσκε- ται στο να δοκιμάζει νέες γεύσεις; Ή μήπως υπάρχουν και άλλοι λόγοι; Η συζήτηση θα μπορούσε να ξεκινή- σει με μία διαπίστωση: Συνήθως κάποιος επισκέπτεται έναν τόπο γιατί πολύ απλά θέλει να τον γνωρίσει – να δει τα τοπία του, τους ανθρώπους του, τα μνημεία του, αλλά και να δοκιμάσει να ζήσει, έστω και για λίγες μέρες, σαν ντόπιος. Η ήρεμη δύναμη της κουλτούρας Ο γαστρονομικός τουρισμός, πέρα από το να μυεί τους επισκέπτες σε μια τοπική κουζίνα, μπορεί να κάνει όλα τα παραπά- νω μαζί, με έναν δικό του σιωπηρό αλλά συνάμα και εκκωφαντικό συναισθηματικά τρόπο. Και ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο είναι τόσο δημοφιλής: γιατί μας κάνει κομμάτι μιας κουλτούρας που μόλις αρ- χίσαμε να γνωρίζουμε από κοντά, της κουλτούρας του κάθε τόπου του οποίου είμαστε επισκέπτες! Ας δούμε λίγο πιο επισταμένα πώς το φαγητό και το ποτό ενσωματώνονται στην κουλτούρα ενός τόπου, ενός λαού. Aρχικά, ο τρόπος με τον οποίο γευματίζει ένας λαός μάς δεί- χνει ολοφάνερα την ιδιοσυγκρασία του. Προτιμούν οι άνθρωποι ενός συγκεκρι- μένου τόπου να τρώνε μόνοι ή με την οικογένεια και με φίλους; Περνούν αρκε- τό χρόνο από την καθημερινότητά τους στο φαγητό, στον καφέ ή στο μαγείρεμα; Ενσωματώνεται συχνά το φαγητό και το ποτό στη διασκέδαση ενός λαού; Τα τοπικά προϊόντα έχουν την ιστορία τους Όλα τα παραπάνω, και άλλα τόσο ακό- μα, μπορούν να σκιαγραφήσουν σε μεγά- λο βαθμό την ιδιαίτερη ταυτότητα ενός λαού και να επισημάνουν πολλά στοιχεία του, που μπορεί σε άλλους λαούς να μην υπάρχουν. Επίσης, ταξιδεύοντας σε έναν προορισμό, ο επισκέπτης γνωρίζει από κοντά και γεύεται τα τοπικά προϊόντα του προορισμού που έχει επισκεφθεί. Τα το- πικά αυτά προϊόντα όμως δεν έχουν μόνο γεύση, έχουν και μια ιστορία το καθένα τους. Και την ιστορία αυτή τη διηγούνται σε όποιον επιθυμεί να την ανακαλύψει. Μέσα από την ιστορία του κάθε προϊό- ντος και της κάθε συνταγής, ο επισκέπτης γνωρίζει καλύτερα αυτό τον προορισμό. Το παράδειγμα της κακαβιάς Ας δούμε εδώ, για παράδειγμα, την ιστορία της κακαβιάς. Η κακαβιά είναι η ελληνική εκδοχή της ψαρόσουπας που έφτιαχναν οι ψαράδες ή, κατ’ άλλους, γε- νικότερα οι ναυτικοί. Παραδοσιακά φτιά- χνεται με τα μικρότερα ψάρια που πιά- νουν οι ψαράδες. Πήρε το όνομά της από το σκεύος μαγειρικής μέσα στο οποίο την παρασκεύαζαν στην αρχαιότητα. Δείτε μόνο πόσες πληροφορίες μπο- ρεί να πάρει ο επισκέπτης της περιοχής από την παραπάνω εξαιρετικά συνοπτική περιγραφή της κακαβιάς: ότι στην Ελ- λάδα ασχολούνται πολλοί άνθρωποι με το ψάρεμα ήδη από την αρχαιότητα και ότι επίσης υπήρχαν πολλοί ναυτικοί και ψαράδες στη χώρα από τότε· ότι η σούπα αυτή είναι αυθεντική, αφού η συνταγή της είναι πολλών χιλιάδων χρονών· αν πληροφορηθεί τα ψάρια από τα οποία παρασκευάζεται, μαθαίνει για τα είδη ψαριών που μπορεί κανείς να βρει στις θάλασσές μας, αλλά και να συνειδητο- ποιήσει πως αποτελούν δημοφιλή τροφή για τους Έλληνες από την αρχαιότητα έως σήμερα. Με την αφήγηση λοιπόν της ιστορίας κάθε πιάτου, συνταγής ή προϊ- όντος, ο επισκέπτης αποσπά ταυτόχρονα και πολλές γοητευτικές λεπτομέρειες για τη γη που έχει επισκεφθεί, καθώς και για τους ανθρώπους που μένουν εκεί. “ Τα τοπικά αυτά προϊόντα δεν έχουν μόνο γεύση, έχουν και μια ιστορία το καθένα τους” 55